ميهمان، روزى خود را مى‏ آورد و گناهان اهل خانه را مى ‏برد.

مردم، با آنچه نمى دانند دشمن اند.

هر که ظلمی کند به سبب آن ظلم در جانش یا مالش یا فرزندانش گرفتار شود.

از فريب دادن بپرهيز. زيرا فريب، خوى فرومايگان است.

ظلم قدم را می لرزاند، نعمتها را سلب می کند و امتها را به نابودی می کشاند.

هر كس ستم كند، ستم مى‏ بيند.

هر كس باطل را يارى كند، به حق ستم كرده است.

فرزندم  ... هرگاه قدرت، تو را به ظلم بر زيردستت فرا خواند، قدرت خدا را بر خودت به يادآور.

از شیعیان ما نیست ، كسى كه به مردم ظلم كند.

هر كس دلسوز خود باشد به ديگران ظلم نمى‏كند.

شما را سفارش مى ‏كنم به تقواى الهى... و دشمن ظالم و ياور مظلوم باشيد.

بهترين مردم كسى است كه اگر او را به خشم آورند، بردبارى نمايد و چنانچه به او ظلم شود، ببخشايد و چون به او بدى شود، خوبى كند.

به خدا پناه ببريد از فقر و تنگدستی اين‏كه ظلم كنيد و يا زير بار ظلم برويد.

خدايا به تو پناه مى ‏برم... از اين كه ظالمى را يارى كنيم و يا مظلوم و دلسوخته ‏اى را بى ‏ياور گذاريم و يا آنچه حق ما نيست بخواهيم.

خداوند هيچگاه از ظالم انتقام نگرفت مگر به وسيله ظالمى ديگر و اين سخن خداى عز ّو جلّ است كه: «و بدين سان ظالمان را به سزاى اعمالى كه مى ‏كنند بر يكديگر مسلّط مى ‏كنيم».

انسان بايد برادر (دينى) خويش را يارى كند چه ظالم باشد چه مظلوم اگر ظالم باشد او را باز دارد كه اين به ‏منزله يارى كردن اوست و اگر مظلوم باشد ياريش كند.